Η μεγαλύτερη αθλητική τραγωδία στην Ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας. Συνέβη στις 15 Απριλίου 1989 στο γήπεδο «Χίλσμπορο» του Σέφιλντ, όταν κατά τη διάρκεια του ημιτελικού αγώνα Λίβερπουλ - Νότιγχαμ Φόρεστ για το Κύπελλο Αγγλίας 96 φίλαθλοι ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου και 766 τραυματίστηκαν.
Όλα ξεκίνησαν έξι λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα, όταν ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης αποφάσισε να επιτρέψει την είσοδο σε 2.000 φιλάθλους της Λίβερπουλ που είχαν εισιτήριο, αλλά δεν είχαν προλάβει να μπουν στο γήπεδο λόγω των αυξημένων ελέγχων. Η άτακτη είσοδός τους, όμως, προκάλεσε πανικό στην ήδη υπερπλήρη εξέδρα ορθίων, με αποτέλεσμα πολλοί φίλαθλοι να στριμωχτούν στα κάγκελα και να πεθάνουν από ασφυξία.
Ο αγώνας διακόπηκε αμέσως και ο αγωνιστικός χώρος μετατράπηκε σε πρόχειρο νοσοκομείο. Όσοι πρόλαβαν να πηδήξουν εντός αγωνιστικού χώρου (εκμεταλλευόμενοι ένα μικρό κενό στα προστατευτικά) σώθηκαν, πολλοί ήταν όμως εκείνοι που δεν τα κατάφεραν και συνεθλίβησαν, με αποτέλεσμα μέσα σε λίγη ώρα το γήπεδο να γεμίζει από τραυματίες αλλά και ανθρώπους που είχαν αφήσει ή επρόκειτο να αφήσουν εκεί την τελευταία τους πνοή. Οι διαφημιστικές πινακίδες μετατράπηκαν σε φορεία για τη μεταφορά των τραυματιών στα ασθενοφόρα. 94 φίλαθλοι έχασαν επί τόπου τη ζωή τους, ανάμεσά τους και αρκετοί ανήλικοι, ενώ δύο ακόμη εξέπνευσαν τις επόμενες ημέρες σε νοσοκομείο όπου νοσηλεύονταν βαρύτατα τραυματισμένοι.
Το τραγικό γεγονός του Σέφιλντ αποτέλεσε σκληρό χτύπημα για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Μόλις τέσσερις ημέρες πριν, η ΟΥΕΦΑ είχε αποφασίσει την επάνοδο των βρετανικών ομάδων στις διοργανώσεις των ευρωπαϊκών κυπέλλων, από τις οποίες είχαν αποκλειστεί μετά τις αιματηρές συμπλοκές στο στάδιο «Χέιζελ» των Βρυξελλών τον Μάιο του 1985. Οι αγγλικές ομάδες χρειάστηκε να περιμένουν ακόμη δύο χρόνια για να επανεμφανιστούν στην Ευρώπη.
Η Βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ διέταξε έρευνα, την οποία ανέλαβε ο αρχιδικαστής Πίτερ Τέιλορ. Έναν χρόνο αργότερα, εξέδωσε το πόρισμά του και έριξε όλο το φταίξιμο στην τοπική αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ. Δύο ανώτατοι αξιωματικοί αποτάχθηκαν από το σώμα και οδηγήθηκαν σε δίκη το 2002, αλλά αθωώθηκαν. Το πρώτο μέτρο που πάρθηκε ήταν η κατάργηση των εξεδρών για ορθίους και η τοποθέτηση καθισμάτων, με αποτέλεσμα να μειωθεί δραστικά η χωρητικότητά τους αλλά να αυξηθεί η ασφάλεια των φιλάθλων.
Τις πρώτες ημέρες τα Μέσα και η αστυνομία προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν τους ίδιους τους φιλάθλους, αναφέροντας πως μπήκαν στο γήπεδο χωρίς εισιτήριο και πως ήταν μεθυσμένοι. Η εφημερίδα «Sun» έριξε όλο το φταίξιμο στους χούλιγκαν και στα ίδια τα θύματα. Πολλοί αστυνομικοί είπαν ψέματα στις καταθέσεις τους για να αποποιηθούν την ευθύνη.
Η αλήθεια αποκαλύφθηκε το 2012, όποτε η ανεξάρτητη αρχή των οικογενειών έφερε στο φως μια σειρά από παραλείψεις που οδήγησαν στον θάνατο 96 ανθρώπους. Η αστυνομία είχε επιτρέψει την είσοδο πολλών φιλάθλων σε μια κερκίδα που ήταν ήδη γεμάτη και δεν κατάλαβε εγκαίρως το μέγεθος της τραγωδίας. Μάλιστα, επειδή ο αγώνας ξεκινούσε και δεν θα προλάβαιναν να μπουν στο γήπεδο, άνοιξαν περισσότερες πύλες, με αποτέλεσμα να εισέλθουν ταυτόχρονα δυόμισι χιλιάδες άνθρωποι παραπάνω από τη χωρητικότητα της εξέδρας. Το χειρότερο ήταν πως, όταν οι φίλαθλοι σκαρφάλωναν στα κάγκελα για να μην ποδοπατηθούν, οι αστυνομικοί θεωρούσαν πως ήθελαν να μπουν στο γήπεδο για επεισόδια και τους έσπρωχναν πάλι μέσα στο χάος. Οι παραλείψεις είχαν συνέχεια, καθώς τα ασθενοφόρα καθυστέρησαν να μπουν στον αγωνιστικό χώρο, με συνέπεια άνθρωποι, που θα μπορούσαν να έχουν σωθεί, να πεθάνουν...
