Πρόκειται για μια διαδεδομένη ελληνική παροιμία που κυρίως εκφράζει μια ειρωνεία, όταν υπάρχει κάποια κακή μοιρασιά.
Τη χρησιμοποιούμε όταν κάποιος προσπαθεί να μας εξαπατήσει, ενώ κάνουμε μια μοιρασιά, αλλά είναι κάτι παραπάνω από φανερό για το πως πρέπει να γίνει ο λογαριασμός για να μη ζημιώσει κανέναν.
Γενικότερα, η φράση χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποιον που θέλει να μας εξαπατήσει ή να μας παραπλανήσει, ώστε να κερδίσει εκείνος περισσότερα μέσω ηθελημένου κακού υπολογισμού.
