Elizabeth Magie: Η γυναίκα που έφτιαξε την Monopoly αλλά ποτέ δεν πήρε τα εύσημα...

 

Το 1903, μια γυναίκα Κουάκερ από το Ντέλαγουερ, η Elizabeth “Lizzy” Magie (1866-1948), κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το επιτραπέζιο παιχνίδι που σήμερα γνωρίζουμε ως Monopoly – αλλά ποτέ δεν πήρε τα εύσημα.

Η Magie δημιούργησε το παιχνίδι για να δείξει την καταστροφική φύση των εταιρειών και των ιδιοκτητών που, κατά τη γνώμη της, ήθελαν να κατέχουν και να μονοπωλούν τα πάντα.

Ονόμασε το παιχνίδι της “Tο παιχνίδι του ιδιοκτήτη”. Περιγράφοντας το, έγραψε: «Είναι μια πρακτική επίδειξη του σημερινού συστήματος αρπαγής της γης με όλα τα συνήθη αποτελέσματα και συνέπειές του. Θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαζόταν «Παιχνίδι της Ζωής», καθώς περιέχει όλα τα στοιχεία της επιτυχίας και της αποτυχίας στον πραγματικό κόσμο και το αντικείμενο είναι το ίδιο με το ανθρώπινο γένος γενικά φαίνεται να έχει, δηλ. συσσώρευση πλούτου».

Το αντικείμενο του “The Landlord’s Game” ήταν να αποκτήσει χρήματα και πλούτο αγοράζοντας ακίνητα, χρεώνοντας ενοίκιο και δημιουργώντας μονοπώλια. Ο τετράγωνος πίνακας της Magie περιλάμβανε είκοσι δύο τίτλους ιδιοκτησίας, τέσσερις σιδηροδρόμους, δύο επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και τέσσερις γωνιακούς χώρους.

Οι δρόμοι ονομάστηκαν από τοποθεσίες στην πόλη της Νέας Υόρκης και ονόμασε έναν από τους γωνιακούς χώρους της «Μητέρα Γη». Κάθε φορά που οι παίκτες περνούσαν από τη Μητέρα Γη εισέπρατταν 100 $ σε μισθούς. Η Magie κατοχύρωσε το παιχνίδι της με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1904. Το 1924 προστέθηκαν σπίτια και ξενοδοχεία για να βελτιώσουν το παιχνίδι. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, το παιχνίδι παιζόταν σε όλη τη χώρα και οι αρχικές εκπαιδευτικές προθέσεις της Magie για το παιχνίδι είχαν ξεχαστεί από το κοινό.

Το The Landlord’s Game ήρθε στο Atlantic City το 1929 μέσω της Ruth Hoskins, δασκάλας στο τοπικό Friends School. Η Hoskins, άρχισε να παίζει με τις φίλες της και σύντομα υπήρχαν εβδομαδιαίες βραδιές παιχνιδιών. Μερικοί από τους παίκτες, η Ruth και ο Cyril Harvey, μετονόμασαν τα ακίνητα σε δρόμους στο Ατλάντικ Σίτι που είχαν προσωπικό νόημα για αυτούς. Μέχρι τότε, το παιχνίδι αναφερόταν συχνά ως Monopoly.

Ένας άνεργος πωλητής από τη Φιλαδέλφεια, ο Charles Darrow, έπαιξε για πρώτη φορά την έκδοση του Monopoly στο Atlantic City των Quakers το 1933.

Ο Darrow είχε εμμονή με το παιχνίδι και ζήτησε από έναν φίλο καλλιτέχνη Franklin Alexander (1925-2007) να αναπτύξει μια νέα και πιο εικονογραφημένη εκδοχή του πίνακα.

Ο Darrow κατοχύρωσε το παιχνίδι ως «Monopoly» και άρχισε να το πουλάει! Η εταιρεία Parker Brothers πλησίασε τον Darrow και τον ρώτησε πώς του ήρθε η ιδέα.

Ο Darrow είπε ότι το παιχνίδι ήταν το «εγκεφαλικό παιδί» του που δημιουργήθηκε με «μοναδικό σκοπό να διασκεδάσει τον εαυτό μου». Το 1935 πούλησε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του λοιπόν, στην Parker Brothers για 7.000 $ συν τα δικαιώματα! Ο Darrow έγινε σύντομα γνωστός ως ο μοναδικός εφευρέτης της Monopoly!

Η Magie, όπως καταλαβαίνεις, δεν ήταν χαρούμενη. Η Parker Brothers πλήρωσε στη Lizzie 500 $, και όχι τα δικαιώματα για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Landlord’s Game και δύο άλλες ιδέες παιχνιδιού, τις οποίες η Parker Brothers δεν προώθησε ποτέ.

Τον Ιανουάριο του 1936 έδωσε συνεντεύξεις στην Washington Post και την Washington Evening Star. Σε μια φωτογραφία που συνόδευε το κομμάτι του Evening Star, σήκωσε πίνακες παιχνιδιών τόσο από το Landlord’s Game όσο και από τον πίνακα “Darrow” Monopoly, όπου οι εντυπωσιακές ομοιότητες ήταν εμφανείς.

Η Magie πέθανε το 1948, ξεχασμένη από το κοινό.

Αλλά αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Το 1973, ο Ralph Anspach, ανακάλυψε την ιστορία της Magie! Δεκαετίες μετά την εφεύρεση του Landlord’s Game, στις 26 Αυγούστου 1982, το Εφετείο των ΗΠΑ για το Ninth Circuit ακύρωσε το εμπορικό σήμα Monopoly της Parker Brothers, γράφοντας ότι «τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα ότι το παιχνίδι του μονοπωλίου παιζόταν από μικρό αριθμό ατόμων προτού ο Darrow το μάθει και ότι αυτοί οι άνθρωποι αποκαλούσαν το παιχνίδι «μονοπώλιο».

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο συνέχισε, «όπως εφαρμόζεται σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, η λέξη «Monopoly» έχει γίνει «γενική» και η καταχώρισή του ως ένα εμπορικό σήμα δεν είναι πλέον έγκυρο»!