Δεν είναι εύκολο να φτάσεις στην Όαση της Σίβα. Πρόκειται για ταξίδι ζωής, είναι δηλαδή εμπειρία που αξίζει κανείς να τη βιώσει μία φορά, για πολλούς λόγους: ταξιδιωτικούς, πολιτισμικούς, φυσιολατρικούς, ιστορικούς.
Η όαση, γνωστή και ως Όαση του Άμμωνος Ρα, βρίσκεται στην Αίγυπτο, κοντά στα σύνορα της χώρας με τη Λιβύη, πραγματικά στο κέντρο της ερήμου. Ο οικισμός είναι εγκατεστημένος μέσα σε μία φυσική λεκάνη του εδάφους, 20 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αριθμεί γύρω στους 25.000 κατοίκους, οι οποίοι είναι Βέρβεροι (κατά κύριο λόγο): μιλούν μια δική τους γλώσσα που την αποκαλούν Σίβι κι έχουν αναπτύξει έναν ιδιαίτερο πολιτισμό.
Φτάνοντας στην όαση
Από τα 600 χιλιόμετρα του ταξιδιού τα μισά περίπου τα διανύει κανείς μέσα στην έρημο, ωστόσο τα υπόλοιπα ακολουθούν μια σχετικά παραθαλάσσια διαδρομή. Δεξιά μας, δηλαδή, κάποιες φορές βλέπαμε τη Μεσόγειο –άλλες πάλι όχι. Πόλεις και ξενοδοχειακά συγκροτήματα μας κρατούσαν συντροφιά.
Στα 300 χιλιόμετρα μια στροφή προς τα αριστερά μάς έριξε σε μία ατελείωτη, απίστευτη ευθεία. Η Σαχάρα δεν ήταν όπως την είχαμε φανταστεί, με αμμόλοφους και άμμο: αντιθέτως, αποδείχθηκε κακοτράχαλη και αφιλόξενη, γεμάτη πέτρες. Η κίνηση στον δρόμο δεν είναι αμελητέα, χωρίς όμως να δημιουργεί και κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Σε αρκετά σημεία της διαδρομής υπάρχουν μικρά μαγαζιά και καντίνες, από τα οποία μπορείτε να προμηθευτείτε σνακ, χυμούς και νερό.
Η άφιξη στη Σίβα συνδυάστηκε με ένα μοναδικό σκηνικό. Η εικόνα μας άφησε άφωνους: μία τεράστια όαση γεμάτη φοίνικες και ελιές στη μέση μιας απέραντης ερήμου, μία λίμνη με όχθες μήκους αρκετών χιλιομέτρων κι ένα χωριό βγαλμένο από μια παλιά, διαφορετική εποχή. Οι δρόμοι –πότε χωμάτινοι και πότε ασφαλτοστρωμένοι– είναι γεμάτοι άμμο, ενώ ως προς τα χρώματα επικρατούν το ανοιχτό καφέ της ερήμου, το σκούρο του εδάφους και το πράσινο του φοίνικα. Όλα δε τα σπίτια είναι χτισμένα από το χώμα της περιοχής.
Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει είναι ο σχετικά μικρός λοφίσκος στο κέντρο του χωριού, ο οποίος μοιάζει σαν λιωμένη τούρτα. Κάτι που δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. Στην περιοχή, δηλαδή, δεν βρέχει ποτέ. Έτσι, όταν έβρεξε το 1923, η χωμάτινη πόλη έλιωσε (κυριολεκτικά), με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αυτός ο λόφος. Τον οποίον κι άφησαν εκεί ως μνημείο.
Η λίμνη
Από τα εντυπωσιακότερα πράγματα της Σίβα είναι η μεγάλη λίμνη δίπλα στην πόλη. Με το αυτοκίνητο και μέτρια ταχύτητα χρειάζεστε 20 με 30 λεπτά για να κάνετε τον γύρο της.
Το νερό έχει βάθος μόλις 20 πόντους, αλλά δεν στερεύει ποτέ διότι τροφοδοτείται από περίπου 300 πηγές. Με τη σειρά της, έπειτα, η λίμνη γίνεται απαραίτητη για το πότισμα των κηπευτικών και των ελαιόδεντρων των κατοίκων. Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας κι αν κάνετε την παραλίμνια βόλτα σας, η ομορφιά του τοπίου είναι καθηλωτική.
