Ο φανατισμός σκότωνε στην Ελλάδα από παλιά – Πώς πλήρωσε ο Ίων Δραγούμης τα φιλομοναρχικά του αισθήματα

 

Μια μέρα σαν σήμερα, 31 Ιουλίου του 1920, ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε στην (σημερινή) οδό Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας), σχεδόν απέναντι από το «Χίλτον», από άνδρες της υπηρεσίας σωματοφυλακής του Βενιζέλου. Δεν είχαν περάσει ούτε 24 ώρες από την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Λυών και τα πολιτικά πάθη στην Ελλάδα είναι οξυμένα!

Ο Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης, ήταν το πέμπτο από τα 11 παιδιά της οικογένειας και δεύτερος γιος του Στέφανου Δραγούμη, που διετέλεσε πρωθυπουργός μετά το κίνημα στου Γουδή το 1909, και της Ελισάβετ Δραγούμη, το γένος Κοντογιαννάκη. Ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1878· σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και το 1899 μπήκε στη διπλωματική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών.

Ως ηθικοί αυτουργοί, διατάξαντες την εκτέλεση του Δραγούμη, κατηγορήθηκαν οι Παύλος Γύπαρης (διοικητής του παρακρατικού σώματος που συνέλαβε τον Δραγούμη - απών όμως κατά τη σύλληψη και την εκτέλεση…), Εμμανουήλ Ρέπουλης (αντιπρόεδρος και επικεφαλής στο εσωτερικό της κυβερνήσεως του απουσιάζοντος στο εξωτερικό Ελευθερίου Βενιζέλου), Εμμανουήλ Μπενάκης (παλαιός υπουργός του Βενιζέλου, κατηγορηθείς, μετά θάνατον όμως, από τον ίδιον τον Γύπαρη σε δίκη του 1935 ως διατάξας την εκτέλεση).

Δεν προέκυψαν επαρκείς αποδείξεις εις βάρος τους και αθωώθηκαν στη δίκη που έγινε το Νοέμβριο του 1922 υπό την επαναστατική κυβέρνηση Πλαστήρα-Γονατά. Λέγεται ότι, ο Ίων Δραγούμης συνελήφθη πηγαίνοντας στο γραφείου του περιοδικού «Πολιτική Επιθεώρηση», που εξέδιδε τότε, για να γράψει άρθρο που να καταγγέλλει την απόπειρα δολοφονίας κατά του Βενιζέλου. Ο ίδιος ο Βενιζέλος, στο Παρίσι, όταν του ανήγγειλαν τη δολοφονία του Δραγούμη αναφώνησε συγκλονισμένος: «Φρικτό! Φρικτό! Φρικτό!».