Η Εκστρατεία του Δράμαλη (Ιούνιος - Οκτώβριος 1822) ήταν μεγάλης κλίμακας προσπάθεια των Τούρκων να καταστείλουν την Ελληνική Επανάσταση στην κυριώτερη εστία της, την Πελοπόννησο. Μετά τις μεγάλες ήττες της στις μάχες των Δερβενακίων και του Αγιονορίου, η οθωμανική στρατιά παρέμεινε για ένα διάστημα αποκλεισμένη στην Κορινθία, όπου πέθανε ο αρχηγός της, Μαχμούτ Πασάς Δράμαλης. Μικρό μόνο τμήμα της στρατιάς αυτής κατάφερε τελικά να διαφύγει στην Πάτρα, τον Νοέμβριο του 1822.[1]
Ο Δράμαλης σταθμεύοντας για λίγο στο Ζητούνι (Λαμία), περί τα τέλη Ιουνίου, συνέχισε την κάθοδό του προς τα νότια μέσω της Βοιωτίας, καταστρέφοντας τη Θήβα (1 Ιουλίου), παρότι τελούσε υπό την προστασία της Βαλιντέ Σουλτάνας, που σημαίνει ότι είχε λάβει σχετική εντολή και παρακάμπτοντας την Αθήνα, την Ακρόπολη της οποίας κρατούσαν 500 άνδρες. Στο πέρασμα της στρατιάς του Δράμαλη, κανένα από τα ελληνικά σώματα ατάκτων της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας δεν κατάφερε να προβάλλει αντίσταση.
Οι κάτοικοι των τόπων που διερχόταν κατέφευγαν στα βουνά και σε σπηλιές, οι δε κάτοικοι της δυτικής Αττικής και της Μεγαρίδας καθώς και πολλοί Αρεοπαγίτες κατέφευγαν στη Σαλαμίνα, ενώ κάποιες μικρές δυνάμεις Ελλήνων που προσπάθησαν να υπερασπίσουν τις διαβάσεις (δερβένια) στον Κιθαιρώνα και τα Γεράνεια όρη, υπό τους Ρήγα Παλαμήδη και Θανάση Δεληγιάννη, καθώς και εκείνες στο φρούριο του Ακροκορίνθου υπό τον Αχιλλέα Θεοδωρίδη, δείλιασαν και διαλύθηκαν, υποχωρώντας στην Πελοπόννησο και σκορπώντας τον πανικό.
Τελικά ο Δράμαλης έφθασε με τον στρατό του στην Κόρινθο στις 5 Ιουλίου, όπου και στρατοπέδευσε και στις 7 Ιουλίου κατέλαβε τον Ακροκόρινθο αμαχητί, έχοντας εγκαταλείψει προηγουμένως οι υπερασπιστές του τον χώρο. Οι θησαυροί του Κιαμήλμπεη, περιήλθαν στην κατοχή του, όπως και η χήρα του, την οποία νυμφεύθηκε. Γιορτάζοντας στη συνέχεια την μέχρι τότε επιτυχή του εκστρατεία και τον γάμο του, και εκδικούμενος τον θάνατο του Κιαμήλμπεη, έχτισε ζωντανούς κάποιους αιχμαλώτους από τη Ρούμελη και κρέμασε ανάποδα δύο υπερήλικες χριστιανούς ιερωμένους.
Μετά συγκάλεσε συμβούλιο για να αποφασίσει την πορεία της εκστρατείας του. Οι σύμβουλοί του, με προεξέχοντα τον Σέρεζλη Γιουσούφ Πασά, φρούραρχο της Πάτρας, που είχε ξεθαρρέψει από τη λύση της πολιορκίας των Πατρών, αλλά και τον Μόραλη Αλή πασά που γνώριζε την περιοχή του, πρότειναν να κάνει βάση του την Κόρινθο, σύμφωνα και με το παλαιότερο σχέδιο του Χουρσίτ Πασά, και να συγκεντρώσει ισχυρό στόλο στο λιμάνι της.
Ο Δράμαλης όμως, μετά και από τις πληροφορίες που του έδωσαν οι κατάσκοποί του ότι ο δρόμος είναι ελεύθερος από επαναστάτες, και με δεδομένο ότι ο οθωμανικός στόλος παρέμενε στην Πάτρα αναμένοντας τον νέο καπουδάν πασά, αποφάσισε να συνεχίσει την επέλασή του με κατεύθυνση την Αργολίδα και από εκεί το Ανάπλι (Ναύπλιο).
Έτσι πέρασε από το στενό των Δερβενακίων και έφτασε στο Άργος, στις 12 Ιουλίου, στα περίχωρα του οποίου και στρατοπέδευσε. Παράλληλα έστειλε στο Ανάπλι ένα μικρό απόσπασμα του ιππικού της εμπροσθοφυλακής από 50 ιππείς, υπό τον Μόραλη Αλή πασά, ορίζοντάς τον φρούραρχο Ναυπλίου, προκειμένου να λύσει την υπό των Ελλήνων πολιορκία της φρουράς, που ήταν ήδη έτοιμη να παραδοθεί, και να ετοιμάσει την πόλη για μεγαλοπρεπή υποδοχή. Πράγματι ο Πελοποννήσιος αυτός αξιωματούχος έγινε πανηγυρικά δεκτός στο Ναύπλιο όπου και ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα.
perierga120.blogspot.com////