Ο θεός Δίας κάποτε θύμωσε με τους ανθρώπους και ήθελε να τους τιμωρήσει. Ζήτησε από τον Ήφαιστο να φτιάξει μια γυναίκα από πηλό με ανθρώπινη μορφή. Ο Ήφαιστος δημιούργησε ένα αριστούργημα, οι υπόλοιποι θεοί του έδωσαν πνοή και μετατράπηκε σε μία πανέμορφη γυναίκα. Τη δίδαξαν πώς να υφαίνει, να ντύνεται και πολλά άλλα. Ο Δίας έμεινε ικανοποιημένος, την ονόμασε Πανδώρα και την έστειλε στη Γη ως δώρο σε ένα θνητό άντρα, τον Επιμηθέα. Φεύγοντας από τον Όλυμπο, ο Δίας της έδωσε ένα κουτί και της είπε να μην το ανοίξει ποτέ.
Η Πανδώρα παντρεύτηκε τον Επιμηθέα και σε γενικές γραμμές ζούσαν ευτυχισμένοι, όμως συνεχώς αναρωτιόταν τι υπήρχε μέσα στο κουτί.
Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί κάποιος να της δώσει ένα κουτί εάν δε μπορούσε να το ανοίξει. Ποιος ο λόγος; Η περιέργεια άρχισε να τη σκοτώνει και δεν την άφηνε σε ησυχία. Ήταν αδύνατο να αντισταθεί άλλο και αποφάσισε να ανοίξει το κουτί. Ίσα που σήκωσε το καπάκι για να ρίξει μια γρήγορη ματιά αλλά, πριν το συνειδητοποιήσει, το δωμάτιο είχε γεμίσει με φοβερά πράγματα: την ασθένεια, την απόγνωση, την κακία, την αλαζονεία, το ρατσισμό, το θάνατο, το μίσος, τη βία, τη σκληρότητα, την απληστία, τον πόλεμο και όλο συνέχιζαν να βγαίνουν…
Η κοπέλα πανικόβλητη έβαλε τα κλάματα και πήγε να κλείσει το κουτί, μέχρι που είδε τελευταία να βγαίνει την ελπίδα. Ο πανούργος Δίας δεν είχε κάνει λάθος και σε αυτή του την επιλογή. Ήθελε να τιμωρήσει τους ανθρώπους και τους έστειλε όλα τα δεινά αλλά και την ελπίδα -που ως γνωστόν πεθαίνει τελευταία- για να τα ανέχονται.
