Ο σοβιετικός ηγέτης Βλαντιμίρ Λένιν πυροβολείται και τραυματίζεται κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εργοστάσιο της Μόσχας. Στη δολοφονική απόπειρα πρωτοστατούν οι αδελφές Φάνια και Ντόρα Καπλάν, αμφότερες μέλη του Σοσιαλιστικού Επαναστατικού Κόμματος...
ΚΟΣΜΟΣ. Σε μια περίοδο κατά την οποία η Οκτωβριανή Επανάσταση προσπαθούσε να παγιώσει την εξουσία της στη νεοσύστατη Σοβιετική Ένωση, ο ηγέτης της Βλαντιμίρ Ουλιάνωφ, γνωστότερος ως Λένιν, έπεφτε θύμα δολοφονικής επίθεσης στη Μόσχα.
Στις 30 Αυγούστου του 1918 ο Λένιν ολοκλήρωσε μια ομιλία του σε εργοστάσιο της σοβιετικής πρωτεύουσας. Τη στιγμή που ήταν έτοιμος να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο που θα τον μετέφερε πίσω στο Κρεμλίνο, μια μικροκαμωμένη γυναίκα τον πλησίασε και του ζήτησε το λόγο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Προτού ο Λένιν της απαντήσει, αυτή τον πυροβόλησε τρεις φορές.
Δύο από τις σφαίρες βρήκαν τον στόχο, η μία σφηνώθηκε στον πνεύμονα του Λένιν και η άλλη στον ώμο του. Η τρίτη τρύπησε το κασκέτο του χωρίς να αγγίξει κάποιο ζωτικό όργανο. Ο βαριά τραυματισμένος Λένιν μεταφέρθηκε αμέσως στο Κρεμλίνο. Για λόγους ασφαλείας, οι γιατροί πραγματοποίησαν επί τόπου την επέμβαση για την αφαίρεση των βολίδων και όχι σε κάποιο νοσοκομείο.
Δράστης της απόπειρας ήταν η Φάνια Καπλάν, μία 35χρονη εβραία από φτωχή πολυμελή οικογένεια. Συνελήφθη αμέσως και οδηγήθηκε στα κρατητήρια της ΤσεΚά, της πανίσχυρης μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων, προδρόμου της γνωστής μας Κα-Γκε-Μπε.
Στους πράκτορες που την ανέκριναν δήλωσε αβίαστα ότι προσπάθησε να σκοτώσει τον Λένιν, επειδή τον θεωρούσε «προδότη της επανάστασης», όταν έκλεισε την Καταστατική Συνέλευση, στην οποία πλειοψηφούσαν οι Σοσιαλεπαναστάτες (Εσέρους), τους οποίους υποστήριζε. Το Σοσιαλεπαναστατικό Κόμμα, μεγάλος αντίπαλος των Μπολσεβίκων, ήταν μια μη μαρξιστική σοσιαλδημοκρατική παράταξη με σημαντική απήχηση στην αγροτιά της Ρωσίας.
Ποια ήταν όμως η γυναίκα που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Λένιν;
Η Φάνια Καπλάν δεν ήταν μια τυχαία γυναίκα. Ήταν ρωσίδα επαναστάτρια από μικρή στον αντιτσαρικό αγώνα, που έμεινε στην ιστορία επειδή αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον ηγέτη της «Οκτωβριανής Επανάστασης» Βλαντιμίρ Λένιν ως προδότη της επανάστασης.
Η Φέιγκα Χαΐμοβνα Ρόϊτμπλατ, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1890 στην επαρχία Βολχίνιαν της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σήμερα η περιοχή ανήκει στην Ουκρανία). Ήταν ένα από τα επτά παιδιά μιας φτωχής εβραϊκής οικογένειας. Σε νεαρή ηλικία εντάχθηκε στο Κόμμα των Σοσιαλεπαναστών, γνωστών και ως Εσέρων, και στα 16 της χρόνια πήρε μέρος σε μια βομβιστική ενέργεια εναντίον τσαρικού στόχου. Συνελήφθη και καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά, τα οποία άρχισε να εκτίει σε διάφορες φυλακές της Σιβηρίας.
Αποφυλακίστηκε στις 3 Μαρτίου 1917, μετά τη Φεβρουαριανή Επανάσταση, που γκρέμισε το τσαρικό καθεστώς και εγκαθίδρυσε ένα θνησιγενές δημοκρατικό καθεστώς. Συμμετείχε στην «Οκτωβριανή Επανάσταση», που ανέτρεψε την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Κερένσκι και ξεκίνησε την οικοδόμηση του κομμουνισμού στην αχανή Ρωσική επικράτεια.
Η απόπειρα δολοφονίας κατά του Λένιν
Οι Σοσιαλεπαναστάτες, σύμμαχοι των Μπολσεβίκων του Λένιν για κάποιο διάστημα, ήλθαν σε ρήξη μαζί τους και μάλιστα οργάνωσαν κίνημα εναντίον τους τον Ιούλιο του 1918, επειδή ήταν αντίθετοι στη Συνθήκη του Μπρεστ - Λιτόφσκ, με την οποία η Ρωσία συνήψε συνθήκη ειρήνης με τις Κεντρικές Δυνάμεις και αποσύρθηκε από τα πεδία των μαχών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τότε γεννήθηκε η ιδέα στην Φάνια Καπλάν να δολοφονήσει τον Λένιν ως προδότη της επανάστασης. Πραγματοποίησε το σχέδιο της στις 30 Αυγούστου 1918, αμέσως μετά την ομιλία του Λένιν σ’ ένα εργοστάσιο της Μόσχας. Τον πυροβόλησε με ένα πιστόλι και τον τραυμάτισε σοβαρά. Συνελήφθη επί τόπου και ανακρίθηκε από τη μυστική αστυνομία του καθεστώτος ΤσεΚά (πρόδρομο της Κα-Γκε-Μπε). Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης δήλωσε ότι ενήργησε μόνη της και ότι παραμένει πιστή στην Επανάσταση, αλλά ανέφερε ότι ο Λένιν πρόδωσε τις αρχές της.
Αφού οι αρχές πείστηκαν ότι δεν υπήρχε συνωμοσία και ότι η Φάνια Καπλάν ενήργησε μόνη της, την εκτέλεσαν με μια σφαίρα στον αυχένα στις 3 Σεπτεμβρίου 1918. Τη διαταγή έδωσε ο 33χρονος Γιάκοβ Σβερντλόφ - ηγετικό στέλεχος των Μπολσεβίκων και εβραϊκής καταγωγής ο ίδιος όπως και η Καπλάν - που, σύμφωνα με μια εκδοχή, είχε διατάξει την εκτέλεση του τσάρου Αλέξανδρου Β’ και της οικογένειάς του λίγες εβδομάδες νωρίτερα.
Η Καπλάν καταδικάσθηκε σε θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκε από τον ναύτη Πάβελ Μάλκοφ στις 3 Σεπτεμβρίου 1918. Ο Λένιν, παρά τη σοβαρότητα των τραυμάτων του, επέζησε. Η υγεία του, όμως, κλονίστηκε σημαντικά και έξι χρόνια μετά, μια σειρά αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων τον οδήγησαν στον θάνατο.
Η απόπειρα δολοφονίας του Λένιν και η δολοφονία του Μοϊζέι Ουρίτσκυ, ενός εξέχοντος στελέχους της ΤσεΚα, σηματοδότησε την έναρξη μιας περιόδου της σοβιετικής ιστορίας, που αποκλήθηκε «Ερυθρά Τρομοκρατία». Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα χρόνο πάνω από 6.000 αντίπαλοι του κομμουνιστικού καθεστώτος συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και 800 σοσιαλιστές.
