Στις 6 Οκτωβρίου 1999 φεύγει από τη ζωή η εμβληματική τραγουδίστρια Αμάλια Ροντρίγκες.
Γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1920 στη Λισαβόνα από μια φτωχή πολυμελή οικογένεια με εννέα παιδιά. Άρχισε να εμφανίζεται στις ταβέρνες και τα κλαμπ της πορτογαλικής πρωτεύουσας σε ηλικία μόλις 19 ετών και σύντομα ξεχώρισε με το ρεπερτόριο της και την εκφραστική δύναμη στη φωνής της, ενώ παράλληλα έκανε και συμμετοχές σε πορτογαλικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις.
Με τις εμφανίσεις τις στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη, αλλά και τις ηχογραφήσεις και τις συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις, σύντομα θα αναδειχθεί σε πρωταγωνίστρια των φάντο -της λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής της Πορτογαλίας που μιλάει για τη φτώχεια και την αβεβαιότητα για το αύριο- αλλά και της σύγχρονης μουσικής.
Μετά την «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» το 1974 κατηγορήθηκε πως είχε υποστηρίξει τη δικτατορία του Σαλαζάρ που ανέτρεψε η επανάσταση. Η κατηγορία αυτή την κλόνισε και της προκάλεσε κατάθλιψη με αποτέλεσμα να νοσηλευθεί. Για να αποδείξει πως δεν ήταν αντίθετη στο νέο δημοκρατικό καθεστώς, η Αμάλια ερμήνευσε και ηχογράφησε το τραγούδι-σύμβολο της επανάστασης «Grândola, Vila Morena».
Τα αυξανόμενα όμως προβλήματα υγείας της την ανάγκασαν σταδιακά από τη δεκαετία του ‘80 να αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή και να σταματήσει τις εμφανίσεις. Πέθανε στο σπίτι της, με την πορτογαλική κυβέρνηση να κηρύττει στη μνήμη της τριήμερο εθνικό πένθος. Στην κηδεία της, που έλαβε χώρα στη βασιλική Εστρέλα της Λισαβόνας, δεκαπέντε κιθαρωδοί έπαιξαν ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της «βασίλισσας των φάντο», το «Αμάλια» που είχε γραφτεί ειδικά για την ίδια.
Τελευταία της επιθυμία ήταν η δημιουργία του ιδρύματος «Αμάλια Ροντρίγκες» που τηξν διαχείρισή του έχουν αναλάβει οι συγγενείς της, συγκεκριμένα τα ανίψια της, καθώς η ίδια δεν απέκτησε παιδιά. Σύμφωνα με το περιοδικό «Variety», θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα στη μουσική.